ورود هوش مصنوعی به حریم خصوصی انسان‌/ تا دیر نشده قانون بگذاریم!

به گزارش ایسنا، عکاسی یکی از هنرهایی است که هوش مصنوعی به سرعت به آن ورود کرد. خلق عکس‌های غیرقابل تشخیص از تصاویر واقعی یکی از آثار هوش مصنوعی است. خلق این تصاویر گاه با تسهیل فرایند خلق مفهومی تازه به انسان کمک کرده و گاهی هم با دستکاری واقعیت، ترس را به جان انسان انداخته است. همین امر سبب شده تا کشورهای پیشتاز در حوزه هوش مصنوعی نسبت به وضع قوانین و مقررات در این زمینه جدی‌تر عمل کنند.

مجید سعیدی ـ عکاس ـ در گفت‌وگویی با ایسنا ضمن اشاره به جایگاه ایران در استفاده و توسعه هوش مصنوعی، تاثیر استفاده از هوش مصنوعی در هنر عکاسی را بررسی کرد و در این رابطه گفت: ایران در زمینه توسعه هوش مصنوعی ضعیف است؛ در حقیقت مصرف‌کننده محسوب می‌شود و مبدأ استفاده از هوش مصنوعی نیست. بخشی از عقب ماندن ایران در زمینه استفاده از هوش مصنوعی را البته می‌توان مرتبط با تحریم‌هایی دانست که امکان استفاده از بخش‌های حرفه‌ای هوش مصنوعی را با محدودیت مواجه کرده است.  

او با اشاره به اینکه کاربرد هوش مصنوعی در عکاسی را باید از دو منظر نکات مثبت و منفی بررسی کرد، به کنایه خطاب به رسانه‌هایی که خبرسازی می‌کنند، گفت: کاربرد هوش مصنوعی برای بعضی رسانه‌های زرد که تا پیش از این برای خبرسازی فتوشاپ‌های غیرحرفه‌ای انجام می‌دادند، بد نبود و حالا از این امکان برخوردارند که به جای فتومونتاژ ناقص برای جعل اخبار از هوش مصنوعی استفاده کنند.  

این عکاس باسابقه ورود هوش مصنوعی به حریم خصوصی انسان را یکی از نکات قابل توجه دانست و با اشاره به قانون‌گذاری‌های صورت گرفته در این رابطه، گفت: در نقاطی از دنیا که هوش مصنوعی با پیشرفت قابل توجهی روبه‌رو شده، قانون‌گذاری و ایجاد محدودیت‌هایی در این رابطه صورت گرفته است؛ این قانون‌گذاری‌ها در راستای جلوگیری از مشکلات احتمالی ناشی از پیشرفت تکنولوژی است.

او ضمن اشاره به پیشرفت دنیا در زمینه علوم ژنتیک، پیشرفت در زمینه هوش مصنوعی را از منظری مشابه پیشرفت در زمینه این علوم دانست و گفت: پیشرفت در زمینه علوم ژنتیک نیز در سال‌های گذشته با پیشرفت قابل توجهی در دنیا روبه‌رو شده است. بر همین اساس در رابطه با ژنتیک نیز قانون‌گذاری‌هایی صورت گرفته است که به عنوان مثال شبیه‌سازی انسان را مجاز نمی‌داند. هوش مصنوعی نیز طبیعتا باید تابع قانون و مقرراتی باشد.

این عکاس گفت: در ایران البته چند گام عقب‌تر از قانون‌گذاری هستیم؛ هنوز قانون کپی رایت را نداریم. به هر صورت قانون‌گذاری در رابطه با هوش مصنوعی اقدام درستی است که در حال حاضر در کشورهای دیگر در حال انجام شدن است. قانون‌گذاری درباره هوش مصنوعی نه از این زاویه که مشاغل را از بین خواهد برد و مسائلی از این دست، بلکه از این زاویه اهمیت دارد که می‌تواند وارد حریم خصوصی انسان شود و مزاحمتی را برای انسان ایجاد کند.

سعیدی درباره کمرنگ‌ شدن مرزهای میان عکس‌های ثبت شده از سوی انسان و تصاویر ایجاد شده از سوی هوش مصنوعی، گفت: زمانی که عکس‌های دیجیتال آمد، بسیاری نگران عکس‌های نگاتیو شدند. گفتند هنر تمام شد و مگر می‌شود آدمیزاد بی نهایت عکس ثبت کند؟ آن موثع نیز انتقاداتی در این رابطه بود. با این وجود دیدیم که عکاسی دیجیتال به انسان کمک کرد و رشته‌ای را به خود اختصاص داد. زمانی که قوانین درستی در این رابطه وجود داشته باشد، تصاویر هوش مصنوعی نیز می‌توانند جایگاه جداگانه‌ای را به خود اختصاص دهند؛ مانند آنچه که برای عکاسی نگاتیو و دیجیتال اتفاق افتاد.

این عکاس افزود: ورود هوش مصنوعی را علاوه بر عکاسی به دنیای سایر هنرها نیز شاهد بودیم. هوش مصنوعی آمده که دنیا را برای انسان راحت‌تر کند.

سعیدی در پاسخ به پرسشی درباره واهمه‌ی گرفته شدن احتمالی جایگاه عکاسان از سوی هوش مصنوعی، گفت: این انتقادها از سوی بعضی هنرمندان وارد شده است. من به عنوان یک عکاس انتقادی ندارم و معتقدم نمی‌توان از پیشرفت تکنولوژی جلوگیری کرد. زمانی که رسانه‌های گروهی رونق گرفت برخی جایگاه مطبوعات را زیر سوال بردند اما مطبوعات نسوخت و تمام نشد، نهایت شکل کار آن متفاوت شد. در برابر پیشرفت تکنولوژی نیز نباید مقاومت کرد؛ چراکه با استفاده از آن زندگی راحت‌تر خواهد شد و فقط شیوه آن متفاوت خواهد بود. اگر قرار است هنری به این شکل تمام شود و از بین برود، همان بهتر که از بین برود.

او در پایان گفت:‌ بر همین اساس صرفا شیوه کار است که تغییر می‌کند؛ شعور تصویری و سواد بصری افزایش پیدا کرده و نسل بعدی خلاق و باهوش‌تر خواهد بود؛ شاید برای نسل‌های پیشین هضم موضوع هوش مصنوعی سخت‌تر باشد اما بخش قابل توجهی از جوانان از هوش مصنوعی استقبال کردند. به نظر من هم موضع‌گیری در این رابطه اشتباه است.  

انتهای پیام